BN-ers in de Hall of Fame

Christiaan de Wet bruine ruin, geboren 3 april 1961 van Parisien 1.21,7 (v. Sam Williams u. Walkyrie V) uit Querie 1.23,3 ( v. Spencer Gay u. Windspiel) Fokkers: S. Grootes te Schagen en G. de Jongh te Ursem

Boven: laatbloeier Christiaan de Wet met trainer Leo Schoonhoven.
De ruin was in eigendom van de heer Vergonet uit Beverwijk.

Hieronder een artikel van Ruud Stoop, verschenen in het blad Draf&Rensport nr. 41 op 10 oktober 2013.

Titel: Een onderschatte tweevoudige winnaar

Nee, het is niet zo dat de Christiaan de Wetstraat in (onder meer) Amsterdam, Rotterdam of Dordrecht naar hem is vernoemd. Toch was Christiaan de Wet met zijn twee overwinningen in de 4,5 Kilometer van Alkmaar in zijn gloriejaren in ons land zeker zo bekend als de boerengeneraal dat was aan het begin van de vorige eeuw. Een stayer die als laatbloeier meer dan anderhalve ton aan guldens verdiende. Alleen Carlos Pluto en Cherie Spencer verzamelden binnen die jaargang meer dukaten.

Dat hij een dergelijk bedrag bijeenreed was opvallend, want pas als vierjarige verscheen de in 1961 geboren kilometervreter in de baan. De zoon van Parisien en Querie werd tijdens zijn topjaren getraind door Leo Schoonhoven, die in 1966 een entrainement begon op de locatie waar nu Hugo Langeweg nog altijd succesvol is. De in Den Helder opgegroeide Schoonhoven turnde de voormalige boerderij van Ab ter Steege om tot een fraai complex, waar hij in zijn beginjaren winnaars als Dave Fez, Gudo van Bonni, Kapitein Scotch en Christiaan de Wet trainde. "Jan Wagenaar overheerste in die jaren de sport, maar ik deed leuk mee en kende een aantal zeer goede jaren", aldus de enige jaren geleden overleden Schoonhoven ooit in een uitgave van Zijper Historie.
"Het was lekker werken. De magie die je voelt wanneer je achter een goed paard zit, is ongelooflijk. Je voelt je energie door de leidsels naar het paard vloeien. Maar de tijden werden ook moeilijk. De kosten waren enorm. Ik had maximaal vijftig paarden en zo'n vijf-zes man personeel lopen." Bij dat personeel zat onder meer de nog altijd in de sport actieve Rob Meester. Schoonhoven zou uiteindelijk het hoofd financieel niet boven water kunnen houden. "Ik heb wel eens meer dan een half miljoen aan prijzengeld bij elkaar gereden, maar wanneer je dan de rekening opmaakte, moest er uiteindelijk toch geld bij." En dat niet omdat zijn personeel zo duur was. "Ik heb zelf acht jaar als leerlingpikeur gewerkt voor 35 gulden per week."

Sterkhouders
Christiaan de Wet was desondanks een van de sterkhouders van de stal. Het was in 1966 dat zijn naam voor het eerst prominent opdook, toen hij de zestienjarige Florenz Alkemade in Hilversum het Nederlands Kampioenschap voor leerlingpikeurs bezorgde.
In 1967 behaalde hij zijn eerste echt grote successen, met onder meer winst in de Grote Beneluxprijs op de baan van Mereveld (concurrente Duchesse Mac sprong in de slotfase) en het Midwinterkampioenschap. Een jaar later schreef hij voor de eerste keer de 4,5 kilometerprijs van Alkmaar op zijn naam. Althans, de voorloper daarvan, want toen ging die koers nog door het leven als de Victorieprijs. Met Schoonhoven klopte hij de eenogige titelverdediger Arrow Axworthy en Flamingo Six. Dat gebeurde na een koers waarin Eduard H en Arrow Axworthy het peloton zo'n zes ronden lang op sleeptouw hadden genomen.
De ruin bleef topnummers winnen. Verrassend was bijvoorbeeld zijn zege in 1969 in het Midwintercriterium te Hilversum. Daarin klopte hij de grote favoriete Duchesse Mac, later de moeder van Serge Buitenzorg. Het was ook een jaar waarin de ruin zich buiten de landsgrenzen waagde, met een indrukwekkend optreden in Wenen. Hij excelleerde in de Pinksterprijs tegen Felix en Anton en legde jaargangleidster Cherie Spencer het vuur na aan de schenen in de Matadorenprijs. In de Allround Stayersprijs van Hilversum werd hij tweede achter Fluitlijster S, op een dag dat Hans Eijsvogel een koers won met rivaal Anton. Ook werd hij dat jaar vijfde in het Kampioenschap van Nederland en een jaar later vierde in de Grote Prijs van Nederland. Hij zou in 1970 trouwens niet actief zijn in de 4,5 kilometer (gewonnen door Fire Bird W voor Arrow Axworthy en Baron Kinley), maar won die dag wel een nummer over 2040 meter waarbij hij Dyveke D (later de moeder van de goede Ossian) klopte. In het hoofdnummer reed Schoonhoven destijds een van zijn andere toppers, Gudo van Bonni.

Reuzendoder
In 1971 werd Christiaan de Wet de eerste winnaar voor het door de Wassenaarse miljonair Piet Schoonheim beschikbaar gestelde Gouden Paard, een koers waarin hij grote namen als C Alkestis van E (men had de sierdeken al klaarliggen voor hem...) en Anton voorbleef, nadat Electra W met Cees Imming lang het veld dicteerde. In de strijd om de Gouden Zweep werd hij vijfde. In 1972 nam hij het op tegen Henri Buitenzorg (op een dag dat zelfs hordenrennen nog werden gelopen) en werd Christiaan de Wet ook onderwerp van gesprek na een controversiele beslissing. De paarden Eland, Gunnar Dear en Christiaan de Wet werden na afloop van de met 10.000 gulden gedoteerde Grote Prijs van Hilversum als eerste drie aankomende paarden namelijk uit de uitslag geschrapt, omdat zij niet op de juiste afstand zouden zijn gestart en vijf meter te weinig hadden afgelegd, 2460 meter in plaats van 2465 meter. Een beslissing die later overigens werd teruggedraaid, omdat de aanduiding van de startplaatsen niet geheel juist zou zijn geweest. Saillant detail is dat anders Quel Reve winnaar zou zijn geworden, een paard dat eigendom was van NDR-voorman Bolwijn. Christiaan de Wet, de draver met de ijzeren longen, verdiende dat jaar nog bijna 25.000 gulden en dat was veel meer dan welke andere elfjarige dat jaar.

Glorieus afscheid
De 4,5 kilometer van 1973 zou een glorieus afscheid van Alkmaar opleveren voor Christiaan de Wet, die door Leo Schoonhoven opnieuw naar de winst werd gereden. De rijder legde na de koers zijn tactiek uit aan het journaille: "Toen ik na twee ronden zag hoe het gat tussen de kopgroep en mij steeds groter werd, heb ik tegen mijzelf zitten vechten. Er achteraan of niet? Ik heb gelukkig mijn geduld en mijn verstand bewaard en ben met nog vier ronden voor de boeg rustig de aansluiting gaan zoeken. Toen ik die eenmaal had, heb ik weer gewacht tot de laatste ronde", aldus een dolgelukkige winnaar, die in de laatste ronde een ovationeel applaus kreeg van het Alkmaarse publiek. De ereplaatsen gingen naar Gratie Norton en grote outsider Granit Hollandia, maar ook meer bekende namen als Ireland (Gerard Onrust), Flevo (Ad Pools) en Fire Bird W (Jan van Dooyeweerd) waren dat jaar van de partij. Het zou trouwens ook het laatste wapenfeit zijn van de twaalfjarige, die na zijn afscheidskoers in Alkmaar (zijn enige zege dat jaar) nog zeven keer aan de start verscheen, zonder klasseringen. Zijn laatste koers was op 30 december op de baan van Hilversum. Twee dagen later had hij zijn verplichte pensioenleeftijd bereikt.

Afstamming
Moeder Querie van Christiaan de Wet kreeg de eretitel Elitemerrie en we komen haar nog regelmatig tegen in moederlijnen van toppaarden. Zo bracht ze met Gonda Scotch een merrie die geweldig vererfde. Haar dochter Czarin Windspiel bracht immers Milo Windspiel en Vincente Valley; Vita Windspiel werd de grootmoeder van Wanda W en Zomar Windspiel mocht de klassieke winnaar George Scotch in de stamboeken noteren.

(einde artikel Ruud Stoop)

Koerscarrière Christiaan de Wet:

Christiaan de Wet's carrière in beeld

Boven: Christiaan de Wet (hier met amateurrijder Henk Slagter).

Boven: Christiaan de Wet (Floor Alkemade) zegeviert in de Cycloon-prijs
op 23-10-1966, voor Comet Volann (verscholen achter Christiaan),
Cash Six (buis wit) en Darling Adrie V.

Let op: Bovenstaande foto mag alleen worden gebruikt voor
niet-commerciële doeleinden en dan moet dit erbij staan:
ANP Photo (1967) / Foto: Peter van Soest, gelicenseerd onder:
Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GeenAfgeleideWerken 4.0 Licentie.

Boven: Later in dat jaar behaalde pas de zestienjarige Florenz Alkemade
met Christiaan de Wet het Nederlands Kampioenschap voor
leerlingpikeurs in Hilversum. Hier lopen de paarden uit, na de
finish. Links vooraan winnaar Christiaan de Wet, daarnaast de
als tweede aankomende Comtesse Terraise en rechts de als
derde aangekomen Barbarossa W.

Boven: Reuzendoder Christiaan de Wet wint het Midwinter
Criterium 1969 voor Duchesse Mac, C Alkestis van E (nr.6)
en Carlos Pluto (nr.8)

Let op: Bovenstaande foto mag alleen worden gebruikt voor
niet-commerciële doeleinden en dan moet dit erbij staan:
ANP Photo (1969) / Foto: Peter van Soest, gelicenseerd onder:
Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GeenAfgeleideWerken 4.0 Licentie.

Boven: Christiaan de Wet behaalt met Leo Schoonhoven
een fraaie zege in de Grote Benelux-prijs 1967,
voor de Amerikaan Royal Hanover.

Let op: Bovenstaande foto mag alleen worden gebruikt voor
niet-commerciële doeleinden en dan moet dit erbij staan:
ANP Photo (1967) / Foto: Peter van Soest, gelicenseerd onder:
Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GeenAfgeleideWerken 4.0 Licentie.

Boven: Christiaan de Wet (links) wint in een spannende aankomst
de Sluitingsprijs op Alkmaar in 1970, voor Dyveke D (rechts)
en Fillette Six (midden).

Boven: Christiaan de Wet wint op een mistig Hilversum de Hoefslag
Wisselbeker 1971, voor de Fransman Rheteur en Flamingo Six.

Gouden Paard 1971: Christiaan de Wet (L. Schoonhoven) wint overtuigend,
voor Beachcomber (kap), Grenadier (kol) en Anton (langs het muurtje).

Boven: 4½ km van Alkmaar 1973: Christiaan de Wet en
Leo Schoonhoven zegevieren voor Gratie Norton.

Boven: laatbloeier Christiaan de Wet
met trainer Leo Schoonhoven.

Boven: Christiaan de Wet en Annie Makkes,
de toenmalige partner van trainer Leo Schoonhoven.